Fáni

Helstu tölur og staðreyndir

Höfuðborg: Yaoundé
Þjóðernishópar: Kamerúnskir ​​hálendismenn 31%, Miðbaugsbantúar 19%, Kúrdar 11%, Fulani 10%, Norðvestur-Bantúar 8%, Austur-Nígeríu 7%, Aðrir Afríkubúar 13%, ekki Afríkubúar 1%
Túngumál: 24 helstu afrísk tungumál, frönsku og ensku
Trúarbrögð: Kaþólskir 38,3%, mótmælendur 25,5%, aðrir kristnir 6,9%, múslimar 24,4%, animistar 2,2%, annað/enginn 2,7% (2018)
Íbúafjöldi: 27 224 262
Stjórnarform: Lýðveldið
Svæði: 475 440 km2
Gjaldmiðill: CFA-frank
Verg landsframleiðsla á hvern íbúa: 4 408 PPP$
Þjóðhátíðardagur: 20. maí

Landafræði

Kamerún er rétt norðan við miðbaug og náttúran er mjög fjölbreytt. Mikill regnskógur einkennist af suðurhluta landsins. Miðsvæði landsins samanstanda af hásléttu og nyrstu hlutar landsins samanstanda af stórum savannum. Lengst í vestri liggur Kamerúnfjall, hæsta fjall landsins. Kamerúnfjall er eitt stærsta og virkasta eldfjall á meginlandi Afríku.

Árstíðirnar breytast á milli rigninga og þurrka. Á sunnanverðu landinu eru tvö rigningartímabil og mikil úrkoma. Á norðurslóðum er mun þurrara loftslag með einu regntímabili á ári. Hitastigið er lítið breytilegt og er venjulega á bilinu 25 til 35°C.

Skógareyðing og ólögleg skógarhögg á regnskógi valda miklum umhverfisvandamálum fyrir landið. Eyðing skóga í norðanverðu landinu hefur einnig leitt til þess að stór svæði eru orðin eyðimerkurlandslag með fátækum jarðvegi.

Saga

Pygmy ættbálkar hafa líklega búið í Kamerún í yfir 50.000 ár. Þessir fólkshópar voru að lokum hraktir frá miðsvæðinu af bantúmælandi fólki, sem settist að í suður- og vesturhluta landsins. Handan 11. aldar settist múslimska Fulani hirðingjafólkið að í norðurhluta landsins.

Fyrstu Evrópubúarnir sem komu á svæðið voru portúgalskir sjómenn. Þetta gáfu svæðinu nafnið "camarões", eftir portúgölsku orðinu fyrir rækju, þegar þeir fundu stórar útfellingar af rækjulíku dýri meðfram ströndinni. Portúgalar stunduðu mikil verslun meðfram strandsvæðum og sérstaklega varð þrælaverslun að stór atvinnugrein í Kamerún. Á 19. öld varð Kamerún hluti af þýska nýlenduveldinu. Eftir seinni heimsstyrjöldina var landinu skipt milli Frakklands og Stóra-Bretlands.

Árið 1961 var Sambandslýðveldið Kamerún stofnað eftir margra ára óánægju með frönsku nýlendustjórnina. Árið 1972 varð hluti Kamerún undir stjórn Breta einnig hluti af sjálfstæða sambandslýðveldinu Kamerún. Eftir að Kamerún varð sjálfstætt lýðveldi hefur landið einkennst af einræðisstjórn og mikilli spillingu. Landið hefur einnig orðið fyrir miklum áhrifum af innbyrðis átökum milli enskumælandi og frönskumælandi hlutans.

Samfélag og pólitík

Stjórnarskrá Kamerún kveður á um að aðskilnaður valds og fjölflokkakerfi skuli gilda. Í raun og veru hefur forsetinn nánast ótakmarkað vald og er endurkjörinn eins oft og óskað er. Vegna spillingar og skorts á virkum lýðræðislegum ferlum hefur Kamerún aðeins haft tvo forseta síðan landið varð sjálfstætt árið 1961. Lýðræðið hefur veikst enn frekar á undanförnum árum, eftir þegar lélegt upphaf.

Margar af ástæðunum fyrir ástandinu í landinu eru vaxandi átök, svo sem milli stjórnarhers og aðskilnaðarsinna á enskumælandi svæðunum. Reyndar er Kamerúnska samfélagið mjög skipt á milli frönskumælandi meirihluta og enskumælandi minnihluta.

Árásir jihadista í norðri af hálfu hryðjuverkasamtakanna Boko Haram eru önnur átök sem valda vandræðum. Þrátt fyrir mikla andstöðu Kamerúnska hersins heldur hryðjuverkahópurinn áfram að starfa í landinu. Í átökunum eru allir aðilar sekir um mannréttindabrot.

Íbúar Kamerún einkennast af illa þróuðum innviðum landsins. Aðgengi að heilbrigðisþjónustu, hreinu vatni og hreinlætisaðstöðu er slæmt. Sýking og útbreiðsla sjúkdóma kemur því oft fyrir.

Efnahagur og viðskipti

Efnahagur Kamerún er langt yfir meðaltali í Afríku. Auðurinn er misskiptur og um 20 prósent íbúa landsins lifa undir fátæktarmörkum. Landið hefur góðan aðgang að olíuauðlindum. Þar að auki búa í landinu góð skilyrði til landbúnaðar og meira en helmingur þjóðarinnar er bændur.

Frá því á tíunda áratugnum hefur efnahagur Kamerún tekið miklum framförum og landið hefur náð að greiða niður stóran hluta af erlendum skuldum sínum, að miklu leyti vegna olíuauðlinda. Skortur á nýjum olíubirgðum þýðir hins vegar að í náinni framtíð þarf landið að þróa og nýta nýjar atvinnugreinar til að viðhalda efnahagslegum framförum.

Þótt landið hafi náð miklum efnahagslegum framförum hefur óstjórnin og útbreidd spilling leitt til þess að munurinn á ríkum og fátækum hefur aukist. Pólitískar áskoranir landsins og spilling hafa einnig hindrað erlenda fjárfestingu og ferðaþjónustu.