Túrkmenistan

Landafræði

90 prósent náttúrunnar í Túrkmenistan samanstendur af eyðimörk. Aðeins í suðurhluta landsins er vinsvæði og meðfram landamærunum að Íran einkennist landslagið af fjöllum. Amu Darya áin rennur frá austri til norðvesturs og myndar mest af landamærunum að Úsbekistan. Risastór gervirás liggur frá ánni í austri, í gegnum eyðimörk og vinlandslag, áður en það rennur í Kaspíahaf í vestri. Árnar Murghab og Tedjen eru einnig mikilvægar fyrir vatnsveitu landsins. Loftslagið er meginlandsloftslag, sem þýðir að það eru miklar hitabreytingar daglega og árlega. Á sumrin er það yfirleitt yfir 35 °C en á veturna er það oft kaldara en -30 °C. Lítil úrkoma er á landinu öllu.

Svæðið er orðið fyrir jarðskjálftum, skriðuföllum, þurrkum og rykstormum. Lítil úrkoma landsins og stór eyðimerkursvæði leiða til mikillar þörf fyrir tilbúna áveitu. Stífla, dreifa og nýta árnar hafa leitt til einna verstu umhverfisslysa heims og til þess að Aralhafið í nágrannalandinu hefur nánast þornað upp. Auk þess hefur mikil neysla tilbúins áburðar, efna og skordýraeiturs í landbúnaði leitt til víðtækrar mengunar. Mengun í Kaspíahafi hefur einnig orðið mikið umhverfisvandamál á svæðinu.

Saga

Fjöldi konungsríkja hefur ríkt yfir Túrkmenistan í gegnum aldirnar, sem tengist því að svæðið var mikilvægur hluti af viðskiptaleiðinni milli Evrópu og Kína, einnig þekktur sem Silkivegurinn. Svæðið hefur áður verið undir stjórn Írans, Hellenískra, Tyrkja og Araba. Genghis Khan hertók svæðið á 13. öld og hóf þar með tímabil grimmilegrar og hrikalegrar eyðileggingar. Hefð áttu Túrkmenar ekkert sameinað þjóðríki, en árið 1924 sameinaðist fólkið undir sósíalistalýðveldinu, sem tilheyrði Sovétríkjunum.

Á tímum Sovétríkjanna var Túrkmenistan fátækasta og fátækasta af öllum Sovétlýðveldum Mið-Asíu. Eftir að Sovétríkin leystust upp árið 1991 varð Niyazov fyrsti forseti landsins og stofnaði eina ströngustu einræðisstjórn heimsins. Hann var fyrrverandi kommúnistaleiðtogi og fylgdi öfgafullri þjóðernisstefnu sem byggði á sjálfsdýrkun. Hann vísaði til sjálfs sín sem „Turkmenbasji“ sem þýðir „leiðtogi allra Túrkmena“ og nefndi götur og minnisvarða eftir honum. Hann lét einnig reisa 75 metra háa styttu af sjálfum sér sem snýst eftir sólinni. Pólitísk andstaða var ólögleg og fjölmiðlafrelsi í lágmarki. Eftir dauða hans árið 2006 varð Berdymuhamedov nýr forseti landsins.

Samfélag og pólitík

Formlega er Túrkmenistan forsetalýðveldi með fjölflokkakerfi. Í raun og veru er landið ólýðræðislegt, alræðislegt eins flokks ríki, þar sem allt vald er safnað í forsetann.

Núverandi forseti er nokkru hófsamari en fyrrverandi Niyazov og hefur meðal annars reynt að bæta heilbrigðis- og skólakerfi landsins. Engu að síður er stjórnin enn einráða og túrkmenska fjölmiðlar eru í eigu og stjórnað af stjórnvöldum. Sjónvarpsútsendingar og netsíður eru ritskoðaðar og mannréttindi skert.

Félagslegar aðstæður í Túrkmenistan einkennast af miklu ójöfnuði og útbreiddri fátækt. Yfir 50 prósent íbúanna búa við mikla fátækt þrátt fyrir að landið sé ríkt af náttúruauðlindum eins og olíu og gasi. Túrkmenistan er mjög þjóðernislega einsleitt land þar sem tæplega þrír fjórðu íbúanna eru túrkmenar. Ætttengsl eru mikilvægasta félagslega öryggisnetið fyrir íbúana þar sem heilbrigðiskerfið og önnur almannagæði hafa mikla annmarka og annmarka. Eins og Norður-Kórea, viðurkenna yfirvöld í Túrkmenistan ekki að það séu tilfelli af Covid-19 í landinu.

Efnahagur og viðskipti

Hagkerfi Túrkmenistan er vanþróað og byggist að miklu leyti á bómullarframleiðslu og útflutningi á jarðgasi. Efnahagslífið er stjórnað af ríkinu en á undanförnum árum hafa verið gerðar nokkrar umbætur á markaðshagkerfinu. Þetta þýðir að markaðurinn ræður að miklu leyti verð og framleiðslu vöru.

Víðtæk spilling og víðtæk eftirlit stjórnvalda hafa engu að síður hindrað erlenda fjárfestingu og hagvöxt. Útflutningur á jarðgasi og olíu, einkum til Kína, eru mikilvægustu tekjurnar fyrir ríkið, en tekjurnar hafa ekki komið almenningi til góða.

Landið er stór framleiðandi á bómull og um 50 prósent íbúanna starfar við landbúnað. Engu að síður er talið að atvinnuleysi sé mikið.

Landið hefur undanfarin ár búið við matarskort og óðaverðbólgu sem veldur því að verð á þjónustu og vörum hækkar óstjórnlega. Frá árinu 2016 hefur verið vaxandi efnahagskreppa vegna lækkandi verðs á olíu og jarðgasi. Þetta hefur versnað lífskjör í landinu.