Vanúatú

Landafræði

Vanúatú samanstendur af tólf stórum og 70 minni eyjum, þar af 65 byggðar. Eyjarnar teygja sig 130 mílur frá suðri til norðurs í suðvesturhluta Kyrrahafsins. Allar stærstu eyjarnar eru af eldfjallauppruna en minni eyjarnar eru aðallega kóraleyjar. Allar eyjarnar hafa brött, hæðótt landslag inn til landsins og þrönga strandsléttu. Nokkrar eyjanna eru einnig með virk eldfjöll. Á sjávarsvæðum umhverfis eyjarnar eru mörg kóralrif og nokkur neðansjávareldfjöll. Loftslagið er hitabeltisheitt og rakt allt árið um kring, með smá árstíðabundnum breytingum. Þurrustu og kaldustu mánuðirnir eru frá maí til október.

Vanúatú er mjög viðkvæmt fyrir jarðskjálftum, eldgosum og hitabeltisstormum. Landið glímir einnig við eyðingu skóga, sem leiðir til jarðvegseyðingar og skolunar á ræktunarlandi. Kóralrif á ströndum Vanúatú, þar sem sjávarlíf landsins býr, er ógnað af skaðlegum veiðiaðferðum og jarðvegsskolun vegna athafna manna. Hröð fólksfjölgun hefur einnig leitt til umhverfisvandamála tengdum mengun, vegna lélegrar úrgangsstjórnunar og ófullnægjandi hreinlætisaðstöðu.

Saga

Fornleifarannsóknir sýna að mannleg starfsemi hefur verið í Vanúatú í að minnsta kosti 4.000 ár, en lítið er vitað um forsögu eyjanna áður en Evrópubúar komu á svæðið á 17. öld. Fyrstu Evrópubúar til að uppgötva eyjarnar voru portúgalskir siglingamenn árið 1606. Eyjarnar voru hins vegar aðeins teknar undir nýlendu undir lok 18. aldar þegar franskir ​​og breskir trúboðar settust að. Undir lok 19. aldar tóku Bretar og Frakkar höndum saman um að stjórna eyjunum til að gæta hagsmuna breskra og franskra landnema.

Fyrirkomulagið var einstakt í heimssamhengi vegna þess að sameiginleg bresk-frönsk nýlenda fékk tvær hliðstæðar stjórnir. Hver stjórnsýsla hafði sínar eigin ríkisstjórnir, lögreglusveitir, stjórnkerfi, dómskerfi og skóla sem aðeins bera ábyrgð á eigin landsmönnum. Þetta gerði heimamenn ríkisfangslausa þar sem hvorki Frakkland né Bretland báru ábyrgð á þeim. Í seinni heimsstyrjöldinni urðu eyjarnar mikilvæg stöð bandamanna. Það stuðlaði að aukinni pólitískri vitundarvakningu meðal íbúa á staðnum. Eftir stríðið jókst andstaðan við nýlenduveldin, meðal annars vegna þess að meira en þriðjungur lands var í eigu erlendra hagsmuna. Á áttunda áratugnum voru fyrstu stjórnmálaflokkarnir stofnaðir og árið 1980 létu Bretland og Frakkland undan kröfunni um sjálfstæði. Í kjölfarið hefur landið einkennst af nokkrum pólitískum kreppum, óánægju og óstöðugleika.

Samfélag og pólitík

Vanúatú er þingbundið lýðræðislýðveldi. Forsetinn er þjóðhöfðingi og gegnir aðallega vígsluhlutverki. Framkvæmdavaldið er hjá forsætisráðherra og ríkisstjórn og löggjafarvaldið hjá þinginu. Kosið er til þings í almennum kosningum til fjögurra ára í senn og skipar þar forsætisráðherra og forseta, auk oddvita svæðisráða landsins. Á blaði skiptast stjórnmálaflokkarnir eftir hugmyndafræðilegum ágreiningi en í reynd einkennist stjórnmál af persónulegum valdabaráttu. Þjóðernistengsl og hvaða söfnuði maður tilheyrir er mikilvægara en tryggð við flokkinn. Þetta hefur leitt til óstöðugleika og tíðra stjórnarskipta.

Vanúatú samanstendur af mörgum hópum fólks með mismunandi hefðir, tungumál og menningu. Meirihluti þjóðarinnar býr á landsbyggðinni þar sem ættbálkatengsl eru mikilvægasta tengslanetið. Á landsbyggðinni leiða gamlar hefðir og viðmið til þess að konur verða meira kúgaðar. Ofbeldi gegn konum er útbreitt og konur eru undir í stjórnmálum og í öðrum áberandi hlutverkum í samfélaginu. Annað félagslegt vandamál er tengt mataræði. Um helmingur íbúanna er talinn of þungur og þriðji hver íbúi glímir við háan blóðþrýsting. Heilsuvandamálin eru einkum vegna innleiðingar nýrra vara og matvæla, svo sem hreinsaðs sykurs, og auðvelds aðgengis að skyndibita.

Efnahagur og viðskipti

Vanúatú er eitt af minnst þróuðu löndum heims. Efnahagsþróun hefur verið hamlað vegna hægfara nútímavæðingar og lélegra innviða, auk náttúruhamfara eins og hitabeltisstorma, eldgosa og jarðskjálfta. Meirihluti þjóðarinnar starfar við landbúnað og fiskveiðar, sem bæði eru mjög viðkvæm fyrir veðurfari og loftslagsbreytingum. Landbúnaður og fiskveiðar eru aðallega stundaðar til eigin neyslu og aðeins fjórðungur verkamanna fær föst laun. Mikilvægustu tekjurnar fyrir landið eru ferðaþjónusta, byggingarframkvæmdir og aðstoð. Á síðustu áratugum hefur ferðaþjónusta vaxið mikið sem hefur einnig leitt til vaxtar í byggingariðnaði.

Vanúatú glímir við útbreidda fátækt. Um 13 prósent íbúanna búa við algjöra fátækt. Landið er algjörlega háð innflutningi á eldsneyti, vélum og matvælum sem hefur leitt til mikils viðskiptahalla. Efnahagshallinn er að mestu deilt með alþjóðlegri aðstoð og tekjum frá ferðaþjónustunni. Á undanförnum árum hefur kórónufaraldurinn hins vegar bitnað hart á hagkerfinu þar sem landið er algjörlega háð ferðaþjónustu. Skortur á lækningatækjum hefur einnig leitt til áskorana en landið hefur meðal annars fengið aðstoð frá Frakklandi.