Fáni

Höfuðborg: Yamoussoukro
Þjóðernishópar: Akan 28,8%, gur 16,1%, mande 21,4 %, krou 8,5%, uspecificerede 0,9%, aðrir 24,2% (2014)
Túngumál: Franska, yfir 60 mállýskur
Trúarbrögð: Múslímar 35-40%, hefðbundin trúarbrögð 25-40%, kristnir 20-30% (2001)
Íbúafjöldi: 27 742 301 (2022)
Stjórnarform: Lýðveldi
Svæði: 322 463 km2
Bruttonationalindkomst per indbygger: 6 538 PPP$
Þjóðhátíðardagur: 7. ágúst

Landafræði

Fílabeinsströndin liggur við Gíneuflóa og er strandlengjan um 480 kílómetra löng. Landið hefur yfir að ráða miklum náttúruauðlindum og þar er stundaður fjölbreyttur landbúnaður. Fílabeinsströndin hefur lengi verið stórútflytjandi hitabeltistimburs og er eitt þeirra landa í heiminum þar sem eyðing skóga er hvað hröðust. Rányrkjan hefur leitt til þess að meirihluti regnskógarins í sunnanverðu landinu hefur verið höggvinn niður. Í lok níunda áratugar síðustu aldar hófst gróðursetning skóga og verndun þeirra. Samt sem áður hefur skógarhögg haldið áfram í norðurhluta landsins, sem hefur verið án stjórnar ríkisins frá árinu 2002.

Saga

Það var trúlega upplausn Ganaríkis sem leiddi til þess að á 13. öld flykktust stórir hópar fólks frá austri þangað sem síðar nefndist Fílabeinsströndin. Á svipuðum tíma sáu innflytjendur að norðan til þess að íslam næði fótfestu í norðurhéruðunum. Í suðri voru stofnuð nokkur ríki, mikilvægust þeirra voru Agni- og Abrong-konungsdæmin. Fílabeinsströndin varð frönsk nýlenda árið 1893 en andspyrnan gegn nýlenduherrunum var sterk. Það var ekki fyrr en árið 1917 sem Frökkum tókst að leggja allt svæðið undir sig og stjórnuðu þeir landinu fram að sjálfstæði þess árið 1960. Næstu þrjátíu árin var Fílabeinsströndin eitt af ríkustu löndum Afríku, einkum vegna kakóútflutnings. Stofnaðar voru stórar plantekrur og erlendir verkamenn streymdu að, sérstaklega frá Búrkína Fasó og Malí.

Samfélag og stjórnmál

Félix Houphouët-Boigny leiddi landið frá sjálfstæði þess og þar til hann dó árið 1993. Flokkur hans var eini leyfði stjórnmálaflokkurinn fram til ársins 1990. Í hinni pólitísku valdabaráttu sem fylgdi í kjölfar dauða Houphouët-Boignys notuðu margir stjórnmálamenn sér þjóðernishyggju til að ná atkvæðum. Þetta leiddi til spennu á milli þeirra sem kölluðu sig „ekta“ Fílabeinsstrendinga annars vegar og erlendra verkamanna og afkomenda þeirra hins vegar. Þjóðerniskenndin, sem var sterkust meðal kristinna íbúa, náði einnig til hinna mörgu múslíma í landinu sem eru aðallega í norðurhlutanum. Nokkrir stjórnmálamenn lögðu til að skerða borgaraleg réttindi þeirra sem leiddi til umfangsmikilla mótmæla. Átökin efldust þegar við tóku efnahagserfiðleikar og árið 2002 braust út borgarastyrjöld. Landinu var skipt í tvennt og er norðurhluta Fílabeinsstrandarinnar stjórnað af múslimskum uppreisnarhópum en suðurhlutanum er stjórnað af ríkisstjórninni.

Hagkerfi og viðskipti

Landbúnaður er burðarstoð í efnahag Fílabeinsstrandarinnar, landið var lengi stærsti útflytjandi á bæði kaffi og kakói. Um helmingur vinnuafls í landinu vinnur við landbúnað, sem stendur að baki um þremur fjórðu hlutum af útflutningstekjunum. Í suðri eru stórar plantekrur reknar af erlendum fjárfestum sem rækta kaffi, kakó og banana, en í norðri smábændur sem framleiða maís, durum og hnetur. Vegna átakanna sem varað hafa undanfarin ár hafa margir erlendir verkamenn yfirgefið landið. Það hefur haft neikvæðar afleiðingar fyrir stóru plantekrurnar sem berjast nú um vinnuaflið.