Ísrael

Síðast uppfært: 20.10.2014

Árið 1948 var Ísraelsríki stofnað á landi sem Palestínumenn hafa litið á sem sitt. Átök á milli Palestínumanna og Ísraela hafa staðið yfir æ síðan. Fólk hefur búið á svæðinu þar sem Ísrael er staðsett í mörg þúsund ár.

Mynd: Plainpicture/NTB/Rudi Sebastian

Fáni

Helstu tölur og staðreyndir

Höfuðborg: Jerúsalem
Þjóðernishópar: Gyðingar 76.4%, arabar og aðrir 23.6% (2004)
Túngumál: Hebreska, arabíska
Trúarbrögð: Gyðingdómur 76.4%, múslímar 16%, aðrir 7,8% (2004)
Verg landsframleiðsla á hvern íbúa: 49 509 PPP$

Landafræði

Norðanverður hluti Ísraels samanstendur af sléttlendi með góðu aðgengi að vatni og fjósömum jarðveg. Sunnar teygja langar sléttur sig út að lágliggjandi strönd. Því sunnar sem er ferðast, því þurrara og gróðurlausara verður landslagið. Svæðið við landamæri Egyptalands hefur meira eða minna eyðimerkurlandslag. Í austri rennur Jórdanáin í gegnum djúpa dali og myndar náttúruleg landamæri við nágrannalandið Jórdan. Það er þónokkur munur á loftslaginu á Norður- og Suður svæðunum, meðfram ströndinni er aðallega temprað Miðjarðarhafsloftslag en sunnar er dæmigert eyðimerkurloftslag með miklum hitasveiflum og lítilli úrkomu allt árið. Stærsta umhverfisvandamálið í landinu er aðgengi að vatni. Skógræktarverkefni hafa hjálpað til við að koma stöðugleika á vatnsaðgengi og Ísrael hefur einnig gert margar tilraunir til að vinna ferskvatn úr sjó. Þessi tækni er ekki komin nógu langt á veg til þess að vera arðbær í notkun.

Saga

Fólk hefur búið á svæðinu þar sem Ísrael er staðsett í mörg þúsund ár og hinni umdeildu höfuðborg Jerúsalem er getið í egypskum ritum frá 1400 árum f.Kr. Margar ólíkar þjóðir bjuggu á svæðinu og komust til valda á mismunandi tímabilum. Landið var sigrað af Alexander mikla um 300 f.Kr. og varð síðar hluti af Rómaveldi. Ráðist var á Ísrael með arabískum herafla 600 e.Kr. og var landið undir arabískri stjórn meira eða minna samfellt fram að fyrri heimsstyrjöldinni. Þegar veldi Ottoman múslima féll eftir heimsstyrjöldina var svæðið undir breskri stjórn. Vaxandi Þjóðernishreyfing á meðal gyðinga sem fluttust á svæðið í kringum 1800 náði hámarki í síðari heimsstyrjöldinni með sjálfstæðisyfirlýsingu Ísraels árið 1948. SÞ höfðu ákveðið fyrirfram að svæðið skyldi skiptast á milli arabískra Palestínumanna og gyðinga. Öll arabísk nágrannaríki lýstu yfir stríði á móti nýstofnuðu ríkinu. Ísrael vann hins vegar átökin og hertók megnið af landinu sem ætlað var Palestínumönnum. Næstu áratugi börðust Ísraelar í stríði gegn nágrannalöndum sínum og enn þann dag í dag eru landamæri landsins sérstaklega umdeild.

Árið 1949 höfðu Ísraelsmenn náð undir sig landsvæði sem var 21% stærra en það landsvæði sem SÞ höfðu ráðgert að kæmi í þeirra hlut í upphafi. Árið 1967, í sex daga stríðinu svokallaða, náðu Ísraelar undir sig enn stærra landsvæði. Þá tóku þeir Gasaströndina af Egyptum, Vesturbakkann í Austur-Jerúsalem frá Jórdönum og hluta af Gólanhæðum af Sýrlandi.

Samkomulagi við Palestínumenn var komið á árið 1994 og stjórna þeir nú Gasaströnd og Vesturbakkanum. Margir Palestínumenn litu á stofnun sjálfsstjórnarsvæðanna sem stofnun nýs palestínsks ríkis, en því neituðu leiðtogar Ísraels.

Samfélag og stjórnmál

Knesset, þjóðþing Ísraels, er kosið til fjögurra ára í senn. Valdið er hjá 120 þingmönnum og ríkisstjórninni sem þeir kjósa. Forsetinn er einnig útnefndur af Knesset en gegnir helst kynningarhlutverki. Þinginu hefur ekki tekist að koma sér saman um stjórnarskrá en samþykkir hver lögin á fætur öðrum. Ísrael er klofið samfélag. Gyðingar, íbúar landsins, skiptast í tvo höfuðflokka, þá sem fluttust frá Evrópu til Ísraels og þá sem eru af asískum og afrískum uppruna. Evrópu-gyðingarnir voru ráðandi í síonistahreyfingunni sem gengdi mikilvægu hlutverki við stofnun Ísraelsríkis og hafa síðan verið stjórnmálaleg og menningarleg elíta landsins. Eitt helsta umræðuefnið í landinu er hvaða hlutverk Gyðingadómur ætti að hafa í ríkisstofnunum og í samfélaginu. Það er mikið ósætti á milli ortodokse kirkjunnar og trúlausra Ísraela. Eftir fall Sovétríkjanna fluttu yfir milljón gyðinga frá fyrrum Sovétríkjunum til Ísrael. Stærsti minnihlutahópur landsins eru arabískir Ísrelar; palestínumenn sem bjuggu áfram í Ísrael eftir að ríkið var stofnað. Mannréttindahópar hafa sakað ríkisstjórn Ísraela um að meðhöndla arabíska Ísraela verr heldur en gyðinga.

Hagkerfi og viðskipti

Ísraelar nota mikla fjármuni til hernaðar. Öryggismál hafa ætíð verið ofarlega á forgangslista stjórnvalda. Almenn herskylda er bæði meðal karla og kvenna, þrjú ár fyrir karla og tvö fyrir konur og stundum hafa 40% af fjárlögum landsins farið til varnarmála. Landbúnaður er mikilvægur og iðnaður fjölbreyttur en hvorki landbúnaður né iðnaður gefa verulegar tekjur. Ferðaþjónusta hefur vaxið mjög og byggir á mörgum sögufrægum stöðum sem eru innan landamæra Ísraels. Landið hefur þó löngum verið háð efnahagslegum stuðningi og framlögum erlendis frá til að ná fjárhagsáætluninni upp. Bandaríkin eru einn af mikilvægustu stuðningsmönnum Ísraels.

Ísrael er í 19.sæti á lífskjaralista Sameinuðu þjóðanna.

Kort