Míkrónesía

Landafræði

Sambandsríki Míkrónesíu eru risastór eyjaklasi í vesturhluta Kyrrahafs. Landið samanstendur af 607 eyjum í austur- og miðhluta Karolinene eyjaklasans, austur af Filippseyjum. Landslagið skiptist á tvær almennar tegundir: mjög eldfjallaeyjar og kóralatollar. Eyjarnar Pohnpei, Kosrae, sem og eyjar Chuuk-lónsins eru ríkar af fjöllum og af eldfjallauppruna. Aðaleyjan Yap er hins vegar af meginlandi uppruna. Næstum allar eyjarnar sem eftir eru eru flatir kóralatollar. Stærsta eyja landsins er Guam. Eyjunum er skipt í fjóra hópa, Yap, Chuuk, Pohnpei og Kosrae. Þetta mynda einnig fjögur ríki landsins.

Loftslagið er suðrænt og það er hlýtt allt árið um kring. Það rignir mikið og Pohnpei er þekktur fyrir að vera einn blautasti staður heims með árlegri úrkomu upp á 4900 mm. Eyjarnar eru mjög útsettar fyrir náttúruhamförum eins og fellibyljum og þurrkum. Einnig er búist við að nokkrar af neðstu eyjunum hverfi alveg vegna hækkunar sjávarborðs.

Saga

Sambandsríki Míkrónesíu voru byggð um 1000 f.Kr. Fólk frá Filippseyjum eða Indónesíu kom til Yap eyjaklasans á meðan fólk flutti norður frá Fiji og Vanúatú til hinna eyjanna. Samfélagið á Yap eyjaklasanum þróaðist fram yfir 2. öld í umfangsmikið konungsríki með mikil áhrif á svæðið. Í ríkinu var stéttakerfi og einstök tegund hagkerfis sem byggðist á verslunar- og vöruskiptamenningu. Á eyjunum Pohnpei og Kosrae voru byggðar umfangsmiklar varnir og trúarmiðstöðvar á sama tíma. Á 16. öld uppgötvuðu portúgalskir sjómenn eyjarnar. Skömmu síðar komu spænskir ​​sjómenn og stofnuðu fyrstu nýlendurnar á svæðinu.

Árið 1899 keypti Þýskaland eyjarnar af Spáni, áður en Japanir hertóku svæðið árið 1914. Í síðari heimsstyrjöldinni voru eyjarnar aftur herteknar, að þessu sinni af bandarískum hersveitum. Fram að sjálfstæði landsins árið 1979 tilheyrðu þeir eftirlitssvæði undir SÞ, stjórnað af Bandaríkjunum. Síðan 1986 hefur Míkrónesía átt nokkur tengsl við Bandaríkin í gegnum samning um frjáls samtök. Bandaríkin fá aðgang að hernaðarlega staðsettum eyjum gegn því að stjórna vörnum landsins og veita fjárhagsaðstoð.

Samfélag og pólitík

Æðsta löggjafarvald Sambandsríkja Míkrónesíu er þing með 14 öldungadeildarþingmönnum. Fjórir öldungadeildarþingmenn eru kjörnir af ríkjunum og sitja í fjögur ár. Hinir tíu eru kosnir til tveggja ára úr smærri kjördæmum, deilt eftir íbúafjölda. Framkvæmdavaldið er forseti, sem er kosinn af þinginu úr hópi fjögurra fulltrúa ríkisins. Forsetaembættið færist á milli ríkjanna. Á þinginu eru engir stjórnmálaflokkar og það hefur frekar lítið vald í byggðamálum. Hvert sambandsríkjanna fjögurra hefur mikla sjálfstjórn. Ríkin hafa einnig sérstakar menningarlegar og sögulegar hefðir.

Míkrónesískt samfélag einkennist enn af hefðbundinni menningu, þar sem félagsleg staða íbúa ræðst að miklu leyti af stigveldi innan ættina. Hefðbundin ættarskipan hefur rutt sér til rúms undanfarin ár, en einkum meðal aldraðra hefur menningin varðveist.

Þrátt fyrir að kynbundin mismunun sé ólögleg eru konur oft undirgefnar körlum. Sérstaklega í stjórnmálum og öðrum valdastöðum er hlutfall kvenna mjög lágt. Landið skortir lög gegn mismunun fyrir kynferðislega minnihlutahópa og samkynhneigð er bönnuð og refsiverð.

Efnahagur og viðskipti

Sambandsríki Míkrónesíu eru með vanþróaðan viðskiptageira. Landið er algjörlega háð fjárhagslegum stuðningi frá Bandaríkjunum. Þessi stuðningur hefur smám saman minnkað og þá sérstaklega í kjölfar gruns um að hjálparféð hafi verið notað í spillingu. Heilbrigðis- og menntageirinn er meðal annars aðallega fjármagnaður með bandarískri aðstoð og jafnvel þótt landið vilji frelsa sig hefur hann lítið til að falla niður á. Munurinn á ríkum og fátækum er líka orðinn stórt vandamál fyrir landið,

Mikilvægasta atvinnugreinin í sambandsríkjunum Míkrónesíu er sjávarútvegur og sala veiðileyfa til erlendra aðila.

Margir stunda líka búskap, en þessi iðnaður er að mestu til þeirra eigin nota. Mikill halli er á vöruskiptum við landið þar sem innflutningur er margfalt meiri en útflutningur. Í framtíðinni er talið að ferðaþjónustan kunni að verða mikilvægasta atvinnugreinin. Skortur á innviðum og einangruð staðsetning landsins hefur hins vegar gert það að verkum að erfitt er að þróa greinina í stórum stíl frá og með deginum í dag.