Salómonseyjar

Landafræði

Salómoneyjar samanstanda af tæplega þúsund eyjum, margar þeirra litlar kóraleyjar og atollar, en aðaleyjarnar eru átta stærri, eldfjallaeyjar sem mynda tvær samhliða keðjur. Syðst af Salómonseyjum er Rennell-eyja, stærsta kóralatol í heimi. Stærsta aðaleyjanna heitir Guadalcanal en Malaita er þéttbýlust. Nokkrar eyjanna eru með fjöll og hæsta fjallið er á Guadalcanal og er 2335 metra hátt. Loftslagið er suðrænt - heitt og rakt allt árið um kring.

Á stærstu eyjunum er enn regnskógur en víða hefur skógurinn verið fjarlægður og í staðinn komið savannalíkt graslandslag. Árið 2007 olli jarðskjálfti neðansjávar, sem mældist 8,1 á Richter, flóðbylgju sem olli mikilli eyðileggingu. 34 manns létust og tæplega 10.000 voru heimilislausir.

Verið er að höggva regnskóginn á Salómonseyjum á allt of hröðum hraða sem leiðir til jarðvegseyðingar. Þar að auki eru mörg kóralrif sem umlykja eyjarnar dauð eða deyjandi. Eyjarnar eru mjög útsettar fyrir náttúruhamförum eins og flóðbylgjum og jarðskjálftum og aftakaveðri sem versnar vegna loftslagsbreytinga.

Saga

Fyrsti fólksflutningurinn til Salómonseyja átti sér stað líklega 4000 f.Kr. Fyrsti Evrópumaðurinn sem kom þangað var spænski siglingamaðurinn Álvaro de Mendaña de Neira árið 1568. Hann nefndi eyjarnar eftir Salómon konungi í Biblíunni. Það liðu 200 ár þar til þeir fengu aftur heimsókn af Evrópubúum.

Á 1850 byrjaði anglíkanska kirkjan að sinna trúboðum á eyjunum og grimmilegar ráðningar á plantekrur í Ástralíu hófust á sama tíma. Árið 1888 tóku Stóra-Bretland og Þýskaland yfirráð yfir hvorum hluta eyjanna. Árið 1893 afsalaði Þýskaland flestar eyjar sínar til Stóra-Bretlands, sem stofnaði breskt verndarsvæði.

Í síðari heimsstyrjöldinni stóðu harðar bardagar um Salómoneyjar en árið 1944 komust þær aftur undir stjórn bandamanna. Stríðið var innblástur fyrir þjóðernishreyfingu og kröfur um sjálfstæði. Þann 7. júlí 1978 urðu Salómonseyjar sjálfstætt ríki en voru áfram aðilar að því sem nú er kallað Samveldi þjóðanna.

Stjórnmálaástandið á Salómonseyjum hefur áður verið óstöðugt. Átök milli þjóðarbrota hafa áður leitt til borgarastyrjalda. Snemma á 20. áratugnum fengu Salómoneyjar hjálp frá fjölþjóðlegu herliði til að koma á friði og reglu. Ofbeldið hafði kostað nokkur hundruð mannslíf og hrakið 20.000 á flótta. Árið 2017 sneri fjölþjóðaherinn heim.

Samfélag og pólitík

Salómonseyjar eru stjórnarskrárbundið konungsveldi og hluti af Samveldi þjóðanna, með Bretadrottningu sem þjóðhöfðingja. Hún á fulltrúa í gegnum ríkisstjóra, kjörinn af þjóðþingi Salómonseyja. Forsætisráðherra er kosinn af þjóðþinginu og gerir tillögur um fulltrúa ríkisstjórnarinnar, sem síðan eru skipaðir af seðlabankastjóra. Landið skortir eigin varnir en Ástralía hefur lofað að aðstoða landið ef óeirðir kæmu upp.

Spilling er alvarlegt vandamál en það hefur batnað frá árinu 2017 þegar nýstofnaður rannsóknarhópur afhjúpaði spillingu meðal efstu stjórnmálamanna. Ofbeldi gegn konum er útbreitt og eyríkin skortir lög til að takmarka ofbeldið. Árið 2009 svöruðu 64 prósent fullorðinna kvenna að þær hefðu orðið fyrir ofbeldi eða kynferðislegu ofbeldi frá maka sínum.

Efnahagur og viðskipti

Níu af hverjum tíu íbúum landsins lifa af búskap eða fiskveiðum til eigin þarfa. Þjónusta er með meirihluta starfandi vinnuafls og var tæplega helmingur af landsframleiðslu landsins í byrjun 2000. Ferðaþjónustan hefur vaxið, en er ekki stór hluti hagkerfisins.

Mikilvægustu auðlindir Salómonseyja og útflutningsvörur, þar á meðal fiskur og timbur, hafa verið ofhlaðin og auðlindirnar því minnkað. Árið 2004 vakti landið alþjóðlega athygli þegar timburfyrirtæki hjuggu nokkrar eyjar á nokkrum vikum. Eftir þetta fengu stjórnmálamennirnir harða gagnrýni fyrir mútur og spillingu. Aðrar mikilvægar útflutningsvörur eru landbúnaðarvörur eins og kakó og pálmaolía. Mikilvægar innfluttar vörur eru vélar, eldsneyti, iðnaðarvörur og matvæli. Mikilvægustu viðskiptalönd Salómonseyja eru Kína, Ástralía og önnur Asíuríki.

Umskiptin úr sjálfsþurftarhagkerfi/skiptahagkerfi yfir í nútíma peningahagkerfi ganga hægt. Efnahagsþróun hefur verið hamlað vegna mikillar fólksfjölgunar, tíðra náttúruhamfara, veikra innviða, útbreiddrar spillingar og veikburða stjórnvalda.