Sankti Lúsía

Landafræði

Saint Lucia er eyríki í suðurhluta Litlu-Antillaeyja í Karíbahafinu. Eyjan er af eldfjallauppruna og eldfjallið Qualibo er enn virkt í suðvesturhluta eyjarinnar. Náttúran einkennist af skógi vöxnum fjöllum og bröttum útdauðum eldfjöllum. Fjallið „Mount Gimie“ í miðri eyjunni er hæsti punktur landsins í 950 m hæð yfir sjávarmáli. Margar ár og lækir renna niður af fjöllum í djúpum og breiðum dölum. Eyjan er umkringd nokkrum kóralrifum og meðfram ströndinni eru margar sandstrendur. Loftslagið er hitabeltisheitt og rakt allt árið um kring. Þurrustu mánuðirnir eru frá desember til maí, en regntímabilið er frá júní til nóvember.

Sankti Lúsía verður reglulega fyrir aftakaveðri sem er eyðilögð af loftslagsbreytingum, það getur valdið mikilli eyðileggingu. Stærstu umhverfisáskoranirnar tengjast eyðingu skóga og fellingu upprunalega regnskóga. Skógareyðing hefur verið mest á norðurhluta eyjarinnar þar sem hún hefur leitt til víðtæks jarðvegseyðingar og slæmra jarðvegsgæða. Þetta ógnar einnig einstaklega ríkri gróður og dýralífi eyjarinnar og fjölda tegunda sem eiga heima á eyjunni.

Saga

Fyrstu vísbendingar um athafnir manna á Saint Lucia koma frá Arawak fólkinu um 200-400 e.Kr.. Á 8. öld var Arawak fólkið hrakið burt af stríðsmeiri Karíbamönnum. Karíbar voru með háþróað samfélag með konungum og sjamanum og þróuðu stríðskanóa sem gátu borið meira en 100 manns. Landið fékk nafn sitt frá því að franskir ​​sjómenn komu til eyjarinnar á Lúsíudaginn árið 1502. Bretar reyndu að taka eyjuna á ný á 17. öld en urðu að gefast upp eftir mikla mótspyrnu stríðslyndra heimamanna. Eyjan komst að hluta undir yfirráð Frakka árið 1642 og fransk-kreólamálið er enn notað á eyjunni. Staðsetning eyjarinnar þýddi að Frakkland og Bretland börðust um yfirráð yfir eyjunni allt til ársins 1814. Á árunum 1642 til 1814 skiptust Frakkar og Bretar á eyjunni 14 sinnum.

Átökin milli Evrópuveldanna leiddu til dráps frumbyggja. Íbúar nútímans eru aðallega afkomendur afrískra þræla sem fluttir voru til eyjunnar sem vinnu. Frá 1814 til 1962 var eyjan undir stjórn Stóra-Bretlands. Árið 1967 fékk Saint Lucia innra sjálfstjórn innan breska samveldisins, áður en eyjan varð að fullu sjálfstæð árið 1979.

Samfélag og pólitík

Saint Lucia er þingbundið lýðræðisríki. Landið er hluti af Samveldi þjóðanna og hefur haldið breska konunginum sem þjóðhöfðingja. Framkvæmdavaldið er hjá ríkisstjórninni undir forystu forsætisráðherra. Þingið samanstendur af þinghúsi (neðri deild) og öldungadeild (efri deild). Forsætisráðherrann og ríkisstjórnin byrja frá þingi. Þinghúsið samanstendur af 17 kjörnum fulltrúum en öldungadeildin samanstendur af 11 kjörnum fulltrúum. Síðan 1979 hefur pólitísk völd í landinu skiptst á íhaldssama Sameinaða Verkamannaflokknum (UWP) og vinstri-frjálshyggju Saint Lucia Verkamannaflokknum (SLP).

Í landinu er vel þróaður heilbrigðisgeiri, með gott aðgengi að sjúkrahúsum og læknum. Velferðarkerfið hefur hins vegar mikla vankanta og annmarka. Aðallega ná velferðarbætur eins og lífeyrir, sjúkratryggingar og meðlag einungis til þeirra sem eru opinberlega starfandi í fyrirtæki. Ofbeldi gegn konum og börnum er viðvarandi vandamál. Sankti Lúsía er líka Í landinu eru einnig sérstaklega ströng lög gegn kynferðislegum minnihlutahópum og hægt er að refsa samkynhneigð, þó það gerist mjög sjaldan.

Efnahagur og viðskipti

Bananar tóku við af sykri sem mikilvægasta útflutningsiðnaðurinn á sjöunda áratugnum. Aukin samkeppni og lækkandi verð gerðu greinina minni arðbæra fram yfir 1990. Frá því á tíunda áratugnum hefur ferðaþjónusta tekið við sem mikilvægasta atvinnugreinin og búist er við að ferðaþjónustan muni einnig vaxa í framtíðinni. Engu að síður hafa verið nokkur tímabil efnahagsvandamála þar sem fjöldi ferðamanna er mismunandi eftir sveiflum í hagkerfi heimsins. Þjónustugeirinn stendur í dag undir fjórum fimmtu hlutum af vergri landsframleiðslu landsins. Ferðaþjónustan ein og sér er um helmingur vergri landsframleiðslu og vinnur meira en helmingur vinnandi fólks.

Landið glímir við mikinn mun á ríkum og fátækum. Atvinnuleysi er mikið og meirihluti fátækustu íbúanna býr á landsbyggðinni þar sem þeir stunda búskap til eigin neyslu. Þetta þýðir að þessi hluti íbúa fellur ekki undir velferðarkerfið þar sem þeir eru ekki opinberlega starfandi í fyrirtæki. Yfir 35 prósent íbúanna búa við algjöra fátækt. Saint Lucia er hluti af svæðisbundnu samstarfssamtökunum CARICOM (Caribbean Community and Common Market). Markmið samtakanna er að skapa sameiginlegan efnahagsmarkað í Karíbahafinu og að svæðið búi við jafna tolla, frjálst flæði fjármagns og vinnuafls.